Toon dit bericht aan je vriendje. Hoe draag je een pak "How to Make a Man"

- Ja, mijnheer. Alsjeblieft, een beetje hogere broek, mijnheer, een kwart inch. In de opening tussen de schoen en de manchet zou een sok moeten knipperen met achteloze elegantie. Deze subtiliteit is buitengewoon belangrijk.
- Dus?
"Onberispelijk, mijnheer."
"Er zijn momenten in het leven, Jeeves, wanneer iemand zichzelf de vraag stelt:" Is een broek zo'n aandacht waard? "
- Deze stemming zal voorbijgaan, mijnheer.

P.G. Woodhouse

Het oorspronkelijke idee van deze blog was om te schrijven over de mannelijke stijl, de valkuilen ontwijkend in de vorm van voor de hand liggende en afgezaagde onderwerpen. En toch dwingen een paar softwareteksten me om een ​​objectieve realiteit te schrijven. Het uiterlijk van het materiaal van vandaag heeft twee redenen:

1. De mythe dat 'kostuums in staat moeten zijn om te dragen'. Ja, natuurlijk, stijl is niet alleen kleding, maar ook zelf- / wereldperceptie, maar dit feit rechtvaardigt niet degenen die zeggen: "kostuums passen mij niet". Om het kostuum er goed uit te laten zien, en de "magie" begon te werken, volstaat het om een ​​aantal basislandingsregels te volgen, die hieronder worden beschreven.
2. Onbewuste waanideeën en totale ketterij, die vol staan ​​met dergelijke artikelen op internet, geschreven als een blauwdruk. Een deel van de informatie die erin gaat is hopeloos verouderd, de andere is aanvankelijk onjuist. Ik zou graag een materiaal willen maken dat vandaag relevant is, maar tegelijkertijd in essentie "tijdloos" is.

Dus, de basisdetails van een pak zijn drie, zoals gebruikelijk - een shirt, een broek en een jasje (over accessoires is dit niet vandaag). Laten we gaan.

Het shirt is een tweede huid . De enige vrijheden die er in moeten zitten, zijn die zonder welke je niet kunt bewegen / ademen (armsgatenmouwen, kraag, lichte taille-toelage). 'Zeilen' die uit de broek steken en wapperen in de wind zijn niet nodig. De naad van het slijpen van de schouder en de mouw moet idealiter worden geplaatst op het uiterste bovenste bot van de schouder (op het moment van schrijven van de paal leerde ik dat het "acromion" wordt genoemd en niet de rand van het sleutelbeen is, zoals ik eerder dacht).

Mouwlengte is eerder een kwestie van smaak en geluk. Naar mijn mening zou het in een moderne reeks, in een vrije toestand, precies moeten reiken tot de vervoeging van de onderarm en de hand (als je naar de binnenkant van de hand kijkt, is dit een "vouw" van de huid aan de basis), en retrogrades zullen waarschijnlijk nog eens 1-2 centimeter lang worden. Mouwen die korter zijn dan de rand van de borstel mogen niet worden gekozen, vooral als het shirt onder een jas wordt gedragen (ik zal later uitleggen waarom).

HIER

De kraag moet op de bovenste knoop worden vastgemaakt, niet de ademhaling belemmeren , maar als dit niet mogelijk is (op voorwaarde dat de rest van het shirt perfect zit) - draag het gewoon met de kraag ongedaan gemaakt, en doe een das aan, "span de kraag aan", en niet de knopen . Dit is een halve maat, maar beter dan een shirt dat 2-4 maten groter is dan nodig.

En nog belangrijker (samen met de schouders), waarop bijna alles wordt doorboord en in de taille terechtkomt. Het shirt is geen informeel shirt dat gedragen kan worden! Dit is een object dat je figuur herhaalt, dus het kritische maximum aan vrijheid dat je kunt zien als je het in een broek / jeans stopt is de derde foto (hoewel ik ten zeerste aanbeveel om vast te houden aan de eerste en de tweede). Ondanks de vreselijke drainage, geeft deze illustratie goed de essentie weer:

Over het algemeen is het onwaarschijnlijk dat u een slank shirt of zelfs een normale pasvorm aantreft, maar voor het geval dat het armsgat van de mouwen (dit is de plaats waar het lichaam en de mouwen de arm verbinden) ook de bewegingsvrijheid moet garanderen en weefselvolumes zouden er niet moeten zijn.

In de 44e was het, ahem, een beetje anders.

Broeken zijn specifiek voor verschillende soorten vormen en stijlen . Mijn tong keert bijvoorbeeld niet om iemands keuze van taillehoogte te veroordelen - men kan gemakkelijk naar de navelbroek gaan (ik maak geen grapje, het kan werken, vooral als de drager weet en graag vintage kleding draagt) taille, maar er zijn nog steeds universele regels die helpen bij de selectie.

Regel nummer 1: landing op de taille . Om te begrijpen hoe bepaalde broeken gedragen worden (hoog, normaal, laag taille), moet je ze dragen zodat in het kruiszone (sorry, maar kleermakers zijn mensen die geen schaamte hebben) er een minimum overblijft (maar, nogmaals ruimte, wat comfort en beweging niet belemmert) (ik zal een voorbehoud maken dat dit niet over een broek gaat Vivienne westwood en andere extravagante modemerken). Alleen dan zie je de taillelijn en kun je concluderen of je maat in een broek zit of niet. Er is niets erger dan de broek met een middelhoge / hoge taille, die "perfect" zit met een man op zijn heupen, waardoor er een monsterlijke vrijheid in het liesgebied overblijft.

Als je de hele pasvorm leuk vindt, maar de taille is enkele centimeters breder of op de gewenste manier - koop gewoon en geef de broek aan de meester voor een taillepas. U kunt bijvoorbeeld voor mij . ☺

Regel nummer 2: de lengte van de broek . Als je al precies hebt begrepen hoe een broek goed in de taille moet passen (en ervoor moet zorgen dat ze nog steeds zitten) - kijk dan naar de lengte (in die volgorde, niet omgekeerd!). Een van de vreselijke dingen die in bijna alle "gidsen" zijn geschreven, is dat de broek de mythische "één kamer op een schoen" moet vormen. Tegenwoordig misleidt deze vreemde bewoording veel nieuwelingen en maakt ze een dramatisch lange broek kopen, dus ik zou je aanraden te luisteren naar de zin van Jeep uit het epigraaf ("in de opening tussen de schoen en de manchet moet flikkeren met casual elegantie"). Een te korte broek in een zakelijke of semi-zakelijke stijl zal extravagant zijn, maar laten we eindelijk afscheid nemen van de onaardige Sovjet-traditie van "hoe meer stof, hoe beter". Verwijder de stapel, leg de broek in de broek bij de zomen (ik zal niet zeggen aan wie ) en draag graag een kledingstuk dat bij je past. Kortom - de lengte van de broek moet het bot op de enkel licht bedekken . Niet meer dan dat.

Het planten van een jas is moeilijker dan het lijkt op het eerste gezicht. Ondanks het feit dat dit een van de meest constructief complexe kledingstukken ter wereld is en de landing veel subtiliteiten heeft, laten we beginnen met de basissen. Het belangrijkste punt is de pasvorm van de schouders. De rand van de jasschouder = de rand van je schouder! Onthoud dit voor eens en voor altijd. Zelfs in de meest losse pasvorm mag de schouderlijn niet verder gaan dan je eigen schouder. Dus, bijna als een shirt, is het bovenste deel van de schouder het begin van je jasje. De maximale afstand tot dit punt is 1 cm. De meeste resterende defecten kunnen door de meester worden gecorrigeerd, maar de schouders kunnen niet worden aangepast. Dus neem je keuze met alle aandacht.

Eenvoudig en duidelijk beeld

Verder, het voortzetten van de bespreking van de bovenste helft, - het armsgat, hoe beter de jas . Laat me je nog eens herinneren: het armsgat is een plek voor het naaien van de mouwen in de "romp" van de jas. Natuurlijk is de uitdrukking over het "beste" jasje overdreven, maar in 90% van de gevallen waar. Ten eerste is een breed armsgat minder esthetisch, ten tweede biedt het ongemak bij het verplaatsen en verhogen van de handen, en ten derde is een brede armsgaten een ondubbelzinnige indicator van de fabrieksfabricage van een jas (gegarandeerd voor de fabrikant dat elke koper erin past). Zorg er daarom voor dat de vrijheid in het armsgat, zo niet minimaal, toen minimaal was.

Jaslengte - een omstreden vraag. Nogmaals, het eerste wat ik wil doen, is het verdrijven van mythen. Het meest misleidende gerepliceerde postulaat - de vrijhangende hand moet de rand van de plank (de voorkant van de jas) grijpen, wat betekent dat de lengte correct is . De handen van alle mensen zijn plotseling anders en als ze je grijpt, zegt ze nog steeds niets. Met één werkt deze regel, bij anderen niet, kan deze op geen enkele manier universeel worden genoemd.

Meer gezond, maar naar mijn smaak een beetje verouderd cliché - de achterkant van het jasje zou de billen volledig moeten bedekken . Ok, het kan rollen op voorwaarde dat de rest van de landing er perfect uitziet. Maar meestal is het niet in de situatie van het kiezen van het eerste / tweede / enige kostuum, wat betekent dat het een ander 'plusje' wordt in het spaarvarken met functies die je figuur veranderen in iets als een zak aardappelen. Mijn persoonlijke "regel", die nooit heeft gefaald, klinkt als volgt - in een modern pak moet de achterkant van een jas het uitstekende punt van de billen lichtjes bedekken (om rechtlijniger te zijn - het midden van de priesters). Dit minimum is voldoende om niet belachelijk, "trendy" te lijken, maar tegelijkertijd de vorm en lichtheid te benadrukken. Deze lengte heeft de voorkeur voor een middelhoge en een lage taillebroek, in het geval van een hoge, is het beter om op de retrograde te blijven "volledig de billen bedekken". De foto hierboven is een voorbeeld van een goede moderne jaslengte.

Vervolgens - de kwestie van de taille . Ik raad aan om in die gevallen een jas dichtgeknoopt te dragen, als het omgekeerde niet nodig is. Dus, bij het vastmaken van de bovenste knoop, moet het jack de vorm van uw lichaam aannemen. Natuurlijk, dit is wat er gebeurt met ideale kostuums in een ideale wereld, maar in ons geval, laten we het eens zijn over ten minste één (laat me het cliché herhalen, deze keer perfect passend) - tussen het shirt en de jas met knopen van de maximale vrijheid - de grootte van een appel of vuist. Iets meer is al overdreven. Als het vest "strakker" wordt en de beweging belemmert wanneer het wordt dichtgeknoopt, moet het ook worden verwaarloosd.

Landen in de taille van een roker / landen in de taille van een gezond persoon (maar de mouwen zijn helemaal niet goed)

Je jasmouwen zijn langer dan nodig . Misschien denk je dat een jas je shirt moet bedekken. Misschien dacht je gewoon niet na over deze kwestie. In ieder geval moeten de mouwen van een jasje 1-3 cm lang korter zijn dan een shirt . Als u de mouw van het shirt niet onder uw jas ziet, ga dan onmiddellijk naar de meester en verminder de mouw van de jas (of verander het shirt). Een goede richtlijn voor de juiste lengte van de mouw van de jas is het bot aan de buitenkant van de onderarm, dat in de hand overgaat. Van het naar de borstel ongeveer een paar centimeter. Shirts met een Franse manchet (onder de manchetknoop) moeten er nog sterker uitzien - met 2-4 cm of, voor eenvoudiger oriëntatie, voordat de rand / het midden van de manchetknopen zichtbaar is.

De rechter mouwen, de rechter schouders, de rechter armsgaten.

Nog een ding - draag alsjeblieft geen jas met drie knopen ("2,5 knopen", waarbij een knop op de rand van de revers zit, telt niet). Leg het gewoon op de tussenverdieping. Als je geen kenner bent van vintage mode en je bent jonger dan 45, zal iedereen denken dat je het van vader of grootvader hebt geërfd. Het feit dat de onderste knoop van een jas nooit blijft, is wat je hopelijk zonder mij weet. Zo niet, onthoud dan voor altijd en breng het naar het automatisme.

Gleuven, revers, knoopsgaten en andere details zijn meer een gesprek over stijl dan over landen, dus we zullen ze voorlopig niet aanraken.

Als je deze eenvoudige en vrij intuïtieve basiskennis onthoudt, wordt jij (of je vriendje) cooler dan Colin Firth.

Nou, ok, dat doe je niet, maar kom in ieder geval een beetje dichterbij.

Reposteren naar andere bronnen - alleen met verwijzing naar het adres van het origineel.

Abonneer u op blognieuws VKontakte in Facebook .

Bedankt voor het lezen, blijf stijlvol!